bądź wrażliwy na
piękno
choć samo w sobie
ciężarem
- cierpieniem
wartym heroizmów
JEST
bo być musi
bo też jest
żywym
STWORZENIEM
nieporadne w kształtach
nie kusi sylwetką
nie mruży oczu
skupione na TOBIE
jest bardziej
wystraszone
wpatrzone z nadzieją
bezdomne
czekające na twoje
milczenie
w ciszy
PIĘKNO
nabiera kolorów
rumieni się w milczeniu
zachwytu
wzrasta
- dojrzeje
bliższe jest
kiedy się człowiek
nad nim pochyli
kiedy sam w sobie
przystanie
PIĘKNO
daje więcej niż ma
chociaż z pozoru
jest tylko fragmentem
w brudnej kałuży
przegląda się sennie
niechciane
- marnieje
obrasta w nędzę
toczy swój własny bój
o przetrwanie
w twoim sumieniu
ramię w ramię
idzie obok CIEBIE
gdy się przewróci
podaj dłoń
uśmiechnij się
to tyle co możesz
przyglądnij się dokładnie
- przeglądasz się
W CUDZIE
Komentarze
Prześlij komentarz